พัสวีร์ บำเพ็ญเกียรติกุล : ป่วยแค่กาย ใจอย่าป่วย!

“ต่อให้หมอเก่งแค่ไหน ยาดีอย่างไร
ถ้าใจเราไม่สู้ เอาแต่คิดลบร้าย
สุดท้ายก็คงไม่รอด ฉะนั้น กายป่วย 
อย่าปล่อยให้ใจป่วยตาม!”  

เนต-พัสวีร์ บำเพ็ญเกียรติกุล Business Development Manager คนเก่งที่พ่วงท้ายตำแหน่งคุณแม่เลี้ยงเดี่ยวหัวใจแกร่งวัย 36 ปี อดีตผู้ป่วยมะเร็งเต้านมระยะแพร่กระจายเมื่อ 3 ปีก่อน หลังตัดสินใจเริ่มต้นชีวิตใหม่ในฐานะ Single Mom ดูแลลูกชายสองคนตามลำพังได้เพียงปีเดียว เธอก็พบว่าเต้านมด้านซ้ายของเธอมีก้อนบางอย่างนูนขึ้นมา แต่เพราะไม่มีอาการเจ็บปวดใดๆ เธอจึงปล่อยทิ้งไว้และใช้ชีวิตต่อไปตามปกติ จนกระทั่งหนึ่งเดือนต่อมา ก้อนนั้นเริ่มขยายขนาดขึ้นจนเห็นได้ชัด นั่นเป็นเหตุผลที่ทำให้เธอตระหนักได้ว่า ร่างกายเริ่มส่งสัญญาณเตือนอะไรบางอย่าง

สัญญาณเตือน…

“ต้องออกตัวก่อนว่าเนตจะเป็นพวกที่ไม่ชอบหาหมอ ถ้าป่วยเล็กๆ น้อยๆ ส่วนใหญ่จะทนหรืออย่างมากก็แค่หายาทาน น้อยครั้งมากที่จะไปหาหมอ นอกจากจะป่วยจนไม่ไหวจริงๆ ฉะนั้น เรื่องการตรวจสุขภาพประจำปีจึงแทบไม่ได้ใส่ใจเลย พอวันหนึ่งมีก้อนขึ้นมา ในใจก็คิดแล้วว่าร่างกายเราคงจะผิดปกติ แต่ก็ยังไม่คิดว่าจะเป็นโรคร้ายแรงอะไร 

“ตอนนั้นเนตตัดสินใจไปหาหมอโดยใช้สิทธิ์บัตรทอง 30 บาท ที่โรงพยาบาลรัฐแห่งหนึ่ง พอคุณหมอเห็นก็ส่งตรวจอย่างละเอียด ทั้งตรวจเลือด ตรวจแมมโมแกรม อัลตราซาวด์ และยังส่งเราไปสแกนกระดูก (Bone Scan) ฯลฯ ก่อนจะเจาะชิ้นเนื้อไปตรวจ 

“หนึ่งสัปดาห์ที่จมอยู่กับคำถามที่วนไปวนมาในหัวว่า ทำไมต้องเป็นเรา เราก็ดูแลตัวเองดีอยู่นะ ออกกำลังกาย เข้ายิม ฯลฯ แต่พอถึงจุดหนึ่ง เรากลับพบว่าจริงๆ แล้วทางครอบครัวฝั่งคุณพ่อก็มีประวัติคนที่ป่วยเป็นมะเร็งอยู่หลายคน ซึ่งทำให้เกิดความคิดว่า เอ้อ! อย่างน้อยก็โชคดีจังที่มะเร็งตกทอดมาที่เรา ไม่ใช่คุณพ่อ เพราะเรารู้สึกว่าเราน่าจะรับมือกับโรคมะเร็งได้ดีกว่า

“ยิ่งไปกว่านั้น ด้วยความที่เราทำงานด้านประกันมา ทำให้มีโอกาสศึกษาและรู้จักมะเร็งพอสมควร เพราะเราต้องให้ข้อมูลกับลูกค้า ในความคิดของเราตอนนั้นมะเร็งจึงไม่ได้น่ากลัว เรารู้สึกว่า ‘มะเร็งก็เป็นแค่โรคโรคหนึ่ง’ ฉะนั้น เมื่อเป็นแล้วก็แค่รักษาไปและใช้ชีวิตต่อ 

“อย่าไปโฟกัสกับเรื่องที่ทำให้เราเป็นทุกข์ ปล่อยมันไป อย่าให้มันมามีตัวตนในชีวิตเรา ใช้ชีวิตอย่างปกติ เดี๋ยววันหนึ่งมันก็ไปจากเราเอง เพราะไม่มีอะไรในโลกนี้หรอกที่จะอยู่กับเราตลอดไป ไม่ว่าทุกข์หรือสุข เรื่องดีหรือเรื่องร้าย รวมถึงโรคร้ายอย่างมะเร็ง ฉะนั้น โฟกัสเรื่องที่ทำให้เรามีความสุขหรือสำคัญกับเราดีกว่า ป่วยก็แค่รักษาไปตามคำแนะนำคุณหมอ แต่อย่าไปให้ความสำคัญจนทำให้ชีวิตเราทุกข์”   

การดูแลร่างกายไม่มีวันสูญเปล่า

“ระหว่างที่รักษาตัวนั้น เนตก็ยังใช้ชีวิตปกติ ไม่ว่าจะเป็นทำงาน ออกกำลังกาย จะลางานก็เฉพาะช่วงที่ต้องผ่าตัดและพักฟื้นเท่านั้น นอกนั้นก็จะทำงานตามปกติ อาจจะเป็นเพราะช่วงที่ให้คีโม คุณหมอจะให้ยาแก้แพ้ก่อน หลังจากให้คีโม ส่วนใหญ่ก็จะมีแค่อาการอ่อนเพลียบ้าง แต่หลังจากนอนพักสัก 1 ชั่วโมง ก็จะดีขึ้นและสามารถทำงานได้ตามปกติ เช่น ถ้าหมอนัดให้คีโมช่วงเช้า ช่วงบ่ายเราก็จะเข้าออฟฟิศตามปกติ หรือถ้าเป็นช่วงฉายแสง เราก็จะขอคุณหมอให้นัดหลังเลิกงาน พอเลิกงาน ก็ไปฉายแสงแล้วก็เดินทางกลับบ้าน ทำให้แทบไม่ได้ลางานเลย

“แม้แต่วันที่โกนผมเพราะผมร่วงจากการทำคีโม ก็จะมีแต่คนถามเราว่า ‘ไปบวชมาเหรอ ไปบวชวัดไหนมา’ (หัวเราะ) ไม่มีใครคิดว่าเราป่วยสักคน ทั้งหมดนี้ก็ต้องยกความดีให้การออกกำลังกายและการดูแลตัวเองตลอดหลายปีที่ผ่านมา แม้ในช่วงที่รักษาตัวนั้นจะออกกำลังกายน้อยลงมาก ก็ยังไม่วายไปหาโปรตีนและวิตามินเสริมมากิน โดยเป้าหมายหลักก็เพื่อหุ่นล้วนๆ เลย (หัวเราะ) แต่โชคดีที่ได้สุขภาพมาเป็นของแถมด้วย ซึ่งน่าจะมีส่วนให้ร่างกายเราสามารถรับมือกับการรักษาได้เป็นอย่างดีทางหนึ่ง”

“อีกเรื่องก็น่าจะเป็นเรื่อง ‘เข็ม’ ด้วยความที่ต้องให้คีโมอย่างต่อเนื่องและไปครั้งหนึ่งก็จะมีการฉีดยาแก้แพ้ เจาะแขนเพื่อให้คีโม บางครั้งก็ต้องเจาะเลือดตรวจ ฯลฯ ซึ่งเราโดนอย่างนั้นซ้ำๆ จากคนที่ไม่เคยกลัวเข็ม ก็กลายมาเป็นคนที่เห็นเข็มแล้วเริ่มขยาดไปพักใหญ่เลย 

“แต่ทุกสิ่งทุกอย่างที่ผ่านเข้ามาในชีวิตเรา ไม่ว่าจะดีหรือร้าย มันก็อยู่ที่ ‘วิธีคิด’ ของเราเอง มะเร็งก็เช่นกัน หากมองว่ามันแค่ความเจ็บป่วยทางร่างกาย ใจเราไม่ป่วยไปด้วย เดี๋ยวมันก็ผ่านไป แต่คนส่วนใหญ่พอรู้ตัวว่าป่วยเป็นมะเร็ง ใจป่วยนำกายไปก่อนเลย ยิ่งไปเจอผู้หวังดีเข้ามาเตือนนั่นเตือนนี่ อย่ากินอันนั้นนะ อย่าทำอย่างนี้นะ ฯลฯ ก็ไม่กล้ากินอะไรเลย พานให้ร่างกายอ่อนแอ ไม่พร้อมรับการรักษา บางคนก็เตลิดไปรักษาแพทย์ทางเลือก กว่าจะกลับตัวได้ บางครั้งก็ไม่ทันแล้ว

“ฉะนั้น ไม่ใช่ทุกความหวังดีจะดีกับตัวเรา เราจึงจำเป็นต้องรู้จักเลือกให้เป็น และรู้จักแยกแยะปัญหาที่ผ่านเข้ามาในชีวิตเป็นเรื่องๆ ไป เช่น ปัญหาครอบครัวก็เรื่องหนึ่ง ปัญหางานก็เรื่องหนึ่ง ปัญหาสุขภาพก็เรื่องหนึ่ง และค่อยๆ แก้ไขไปทีละเรื่อง อย่ามัดรวมปัญหาทั้งหมดเข้าไว้ด้วยกันแล้วมานั่งทุกข์โดยไม่จำเป็น”

“เนตเชื่อว่า เรามีโอกาสเป็นมะเร็งกันได้ทุกคน อยู่ที่จะเป็นเมื่อไรเท่านั้นเอง และเมื่อเป็นแล้ว โอกาสที่จะหายขาดก็มีน้อยมาก หากวันหนึ่งมะเร็งจะกลับมาอีกครั้ง เราก็แค่รักษากันไป ทุกวันนี้ก็แค่เตรียมร่างกายให้พร้อมที่จะเผชิญหน้ากับมะเร็งอีกครั้ง ทำร่างกายให้แข็งแรง มีความสุขกับทุกๆ วัน และใช้ชีวิตไปตามปกติ

“จำไว้เสมอว่า ไม่ว่าชีวิตเราจะเจออะไรหรือเป็นอะไรก็ตาม ทุกอย่างอยู่ที่ใจและวิธีคิดของเราเอง มะเร็งก็แค่โรคโรคหนึ่ง รักษาได้ มะเร็งไม่ได้เท่ากับความตาย มะเร็งไม่ใช่ความทุกข์ แต่ที่เราทุกข์ก็เพราะใจเราเอง ความคิดเราเอง ฉะนั้น ป่วยกาย…อย่าปล่อยให้ใจป่วยตามเด็ดขาด” 

#LifeGoesOn
#เพราะชีวิตต้องเดินต่อไป
#มะเร็งเต้านมรู้เร็วรักษาเร็วก็หายได้
#ชมรมผู้ป่วยมะเร็งเต้านมแห่งประเทศไทย
#TBCC